(երկար ուժեղ մնացի՝
շաբաթնե՜ր)
ընկա հատակին.
ես լաց էի լինում
նոր տիկնիկ ուզող
երեխայի պես,
նոր կյանք երազող
մեռնողի նման
լաց էի լինում:
աչքս չորացավ, ու ես վեր կացա,
սողալով, դանդաղ հասա անկողնուս
ու ամբողջ գիշեր մեկ աջ շուռ եկա
ու ամբողջ գիշեր մեկ ձախ շուռ եկա
բայց չքնեցի
ու երբ արթնացա,
մի հարց էր մտքիս՝
ինչու՞ թուլացա.
(երկար ուժեղ մնացիր
շաբաթնե՜ր)
