չունեմ ոչ մի հուշ
բայց հիշում եմ քեզ դիմագծերդ
աչքերիդ տակ ակոսներ
(երևի չքնելուց)
ես չունեմ ոչ մի նամակ
ձեռագիր կամ ուղարկված ստեղներից
բայց հիշում եմ բոլոր ուղարկված
տառասխալներդ
(շտապելուց գուցե)
քեզ կարոտելիս ուղղակի նայում եմ
բաց առաստաղիս
սպիտակ ու ոչինչ չասող պատերիս
չունեմ ոչ մի նկար քեզանից
(երևի չէիր սիրում նկարվել)
