***

Գնացք, գնացքի պատուհանից շենքեր....
Ականջներումս ուղարկածդ երգն էր։
Թողել եմ տանս դուռը բաց։
Կատուս էսօր հաստատ սոված մնաց...

Գնում եմ ցրեմ մտքերս,
Գնում եմ՝ ուր տանեն ոտքերս։
Առանց հետքերը մաքրելու,
Առանց բարով մնա գրելու։

Ռելսերը սառել են, ցուրտ էր
Հանգի համար ասեմ՝ երկինքը լուրթ էր
Խաբեմ ուրեմն պիտի,
Կատուս լուրթ բառը չգիտի։

Գնում եմ խոսքերս գրպանս խցկած,
Ընթրիքին չսպասես, ես դրսում կուտեմ։
Գնում եմ, ոչ մի բան չգիտեմ։
Ափսոս, որ կատուս սոված մնաց։

Հարակատար

չափազանց
չափն անցած
զարմացած 
քար դարձած
քարացած

կարոտից
կապ որ ինձ
կապկպեց
քար որ ինձ
քարկոծեց
ջուր որ հոսեց ինձ
բառ որով խոսեցի
լին մի օր
պակասեց
ու բարին
չարացավ
հյուր մի նոր
հեռ․․․
մոռ․․․
ու
ա(ն)ցավ

չափազանց քարացած
համարյա քար դարձած
չափն անցա(ծ)․․․